Mam! Ik moet plassen!

Door

Roos was al ruim 6 jaar toen Bram is geboren. Tegen die tijd was ze al een flink aantal jaren zindelijk en heel erg zelfstandig. We hoefden destijds dus niet na te denken over kinderen die ineens op de gekste plekken moeten plassen en de stress die het kan geven om dan op tijd een toilet te vinden. Toch moesten we na een paar jaar luiers opnieuw deze fase in. Met Roos ging dat destijds vrij soepel en zonder problemen. Bij Bram ging het zindelijk worden, net als bij alles trouwens, even wat anders….

Samen hebben we elk plasje uitgezwaaid

Waar Roos al voor haar derde jaar dag en nacht zindelijk was vond Bram het allemaal nog wel best. Hoezo naar de wc, ik heb toch een luier om? Net zo makkelijk, kan ik gewoon lekker doorspelen. Maar na drie en een half jaar vonden we het tijd dat ook Bram zijn behoefte op de wc ging doen. Niet alleen omdat hij binnenkort naar school zou moeten, maar ik was heel eerlijk gezegd de steeds voller wordende poepluiers ook wel een beetje beu. Dus een heel stoer Cars potje gekocht. Dat hielp! Hoera! Bram vond het machtig interessant en wilde maar al te graag op het Cars potje. Soms plaste hij maar een paar druppels, maar dat gaf niet! Samen zwaaiden we elke plas uit, hoe groot of klein die ook was. Helaas was de derde dag de lol er al vanaf. Wat we ook zeiden, Bram wilde niet meer op het potje en hield wederom hardnekkig vast aan zijn luier.

Als ik dat niet wil, dan wil ik dat niet!

Oké, nieuwe poging. Inmiddels had ik wel in de gaten dat hoe harder ik mijn best deed, hoe minder Bram wilde meewerken. Dus we lieten hem voorlopig maar in zijn luier lopen. Wel zorgde ik ervoor dat het potje thuis tijdens het spelen in het zicht stond. Daarnaast stelde ik stickers in het vooruitzicht én een cadeautje bij de 10e sticker. Dat werkte bij Roos als een tierelier. Bij Bram niet. ‘Mam’, zei hij dan, ‘als ik dat niet wil, dan wil ik dat niet.’ En daarmee was de kous af.

Hoera: overdag zindelijk!

Totdat Bram een keer bij een vriendje van de crèche mocht spelen. Dat vriendje ging namelijk al netjes naar het toilet en had overdag geen luier meer aan. Vanaf toen leek er een knop om te gaan bij Bram en zijn avontuur op weg naar zindelijkheid. Het heeft nog wel even geduurd, maar toch ruim voor zijn vierde verjaardag was hij overdag zindelijk. De eerste dag dat hij alleen zijn onderbroek aan wilde, was ik apetrots! Eindelijk, deze fase van zindelijkheid hadden we ook weer gehad. ’s Nachts ging de luier nog wel om, maar dat maakte niet uit. De moeilijkste stap op weg  naar zindelijkheid hebben we gehad.

Zo kom je nog eens ergens

Wat ik even vergeten was, was het feit dat het ineens interessant werd om overal te plassen. Vooral op het moment dat het je net even niet uitkomt, roept je kind ineens heel hard ‘Mam! Ik moet plassen!’ Even ophouden kennen ze niet en je wilt dan ook niet het risico lopen dat ze toch in de broek plassen. Daar sta je dan, in de supermarkt, de parfumerie, de schoenenwinkel en zelfs langs de weg. Ik heb in korte tijd heel veel toiletten én bomen gezien, omdat Bram ineens moest plassen. De eerste keer overkwam het me in de supermarkt. Bram moest plassen en kon naar eigen zeggen écht niet meer ophouden. Snel een medewerker aangeklampt en gelukkig mochten we dwars door het magazijn naar een toilet. Opgelucht verlieten we het pand, met een volle kar en een lege blaas. Maar daarna wilde Bram ineens overal plassen! Ik ben er van overtuigd dat hij de helft van al die keren niet eens echt moest plassen, maar het gewoon interessant vond om op expeditie te gaan. Maar ja, als moeder neem je toch het risico niet. En ach, zo kom je nog eens ergens….

De grootste verschillen in zindelijkheid tussen meisjes en jongens

Een ander verschil met Roos is natuurlijk dat Bram een jongetje is. Dat had bij het zindelijk worden zowel voordelen als nadelen. Het grootste voordeel vond ik, dat als Bram ineens onderweg in de auto heel hard riep dat hij moest plassen en écht niet op kon houden, dat ik onderweg kon stoppen om hem te laten plassen. ‘Zie je dat blaadje daar? Mik daar maar op.’ Letterlijk wild plassen dus… Het mag niet, maar het kwam me een aantal keren wel heel handig uit. Want ook in de auto wil je het risico niet nemen, toch? Dan het grootste nadeel: Bram wilde absoluut niet op de meisjes toilet. Natuurlijk kon ik hem op plekken waar geen duidelijke poppetjes op de deur geplakt waren wel voor de gek houden. Maar op heel veel plekken had meneertje feilloos door wat de heren en wat de dames toilet was. Stond ik ineens met een kleuter tussen de urinoirs. Praten als brugman dat hij echt nog te klein is om daarin te plassen…  ‘Mam, dan til je me toch op?’ Maar mam heeft ook grenzen….

Juf! Ik moet poepen!

Inmiddels zit Bram al een paar weken op school. Dat hij zich daar prima thuis voelt, begreep ik wel toen de juf lachend vertelde dat Bram als een bodybuilder door de klas loopt en ongegeneerd roept dat hij gaat poepen. Ook daarmee redt hij zich gelukkig inmiddels prima! Ik maakte me nog even zorgen toen hij afgelopen week met de onderbroek op de enkels door het huis liep na een toiletbezoek, omdat ik zijn broek omhoog moest hijsen. Ik riep dat ik toch hoopte dat hij dit niet op school deed. Zijn reactie? ‘Mam, ik ben nu toch niet op school?’

Wat zijn jullie ervaringen met betrekking tot zindelijkheid?

Ik ben benieuwd hoe jullie het avontuur van de zindelijkheid zijn aangegaan, of aan het aangaan zijn. Deel het vooral met ons, dat kan door onder deze blog een bericht achter te laten. Dankje!

Over Ann

Meer blogs van Ann lezen? Kijk dan even hier!
1 Comment
  • Ellen
    september 25, 2018

    Onze zoon werd in juli 4 en moest na de vakantie in september naar school. Maar op de wc plassen geen sprake van. En hij kon het ook niet. Liep het zo lopen. En hij wou wel graag waardoor hij aambeien kreeg. Tot consultatiebureau zei dan doe je hem standaard s morgens smiddags en s avonds voor t slapen op de wc. Dit ging aardig goed. Daarna een groot cadeau gehaald. En als hij op de wc plastte dan mocht hij het cadeau. Dit werktte. 2 weken voordat hij 4 werd. De vlag ging uit. Maar nu het poepen nog. Dat gaat nkg niet van harte. Hij zit op school en poept nu standaard s avonds (thuis) op de wc of in de luier. Maar dat komt nog wel. Ik was al bang om elke dag als hij in de broek had geplast ik naar school moest. Sterker nog met luier. Ik ben blij. Onze jongste dochter wil nu telkens op de wc dus daar minder zorgen om. En een troost voor alle andere ouders. Ik hoor dit zoveel.