Er is nogal wat over te doen, de lerarenstaking vandaag. Om mij heen hoor ik ook verschillende reacties. Maar ook veel onbegrip van ouders, want veel mensen vinden er wat van dat wij staken. En dat mag. Ik werk al jaren met heel veel plezier in het onderwijs en ja, ik staak vandaag. Waarom? Lees maar mee…

Ik weet niet of er een ouder is op mijn school die weet dat ik vandaag meedoe met de lerarenstaking. Ik heb namelijk geen groep, ik ben intern begeleider sinds een paar jaar. Dus waarom ga ik dan toch mijn salaris inleveren deze dag? Waarom laat ik de deur van mijn kantoor op slot en ben ik niet gewoon tevreden met die 460 miljoen? Het klinkt immers als een aardig bedrag. Maar het kan niet voor een structurele verandering zorgen. En ik vind dat het basisonderwijs een meer structurele impuls nodig heeft om te kunnen waarborgen dat er over een aantal jaar nog steeds veel vrouwen, maar hopelijk nog veel meer mannen een goede leerkracht in het basisonderwijs willen zijn. Want het is zo’n mooi vak! Nog iedere dag ga ik met heel veel plezier naar mijn werk. En dat gun ik iedereen.

Lerarenstaking: de leerkracht doet ertoe!

Iedereen die in het onderwijs werkt, heeft deze slogan inmiddels zo vaak gehoord dat ie allang niet meer zo positief overkomt. Want meestal wordt het gebracht in een context waarbij er een extra inspanning van de leerkrachten wordt verwacht.

In het behalen van goede resultaten bij de leerlingen bijvoorbeeld, waarbij alleen het cognitieve niveau wordt gemeten. En bijna dagelijks is er in het nieuws wel te horen welke zorgen men hierbij heeft.

Dus hebben veel leerkrachten het gevoel méér tijd te investeren in het verantwoorden van hun onderwijsaanbod, dan dat ze tijd hebben om inspirerende lessen voor te bereiden. Lessen waar kinderen blij van worden en waar ze zelf energie van krijgen. En blijft het gevoel hangen dat ze het, ondanks al die inspanning, niet goed genoeg doen.

Maar de leerkracht doet er natuurlijk wel toe! Bijna iedereen heeft wel een herinnering uit zijn of haar jeugd, waarbij een leerkracht een verpletterende indruk heeft gemaakt.

Omdat hij zulke gave verhalen over geschiedenis had die je nooit bent vergeten, of die ene juf die ook de stille kinderen zag en hoorde. Die meneer die buiten altijd even meedeed met een potje voetbal en vroeg hoe het thuis was, of de juf die in de gaten had dat je misschien wat minder goed kon rekenen, maar absoluut een hoofdrol in de musical moest krijgen. Hoe gaaf is het wanneer je die juf of meester kunt zíjn.

Waarom ik in het onderwijs werk

Inmiddels werk ik 15 jaar in het onderwijs. En hoop ik dat er al een aantal kinderen tussen zitten waarvoor ik het verschil hebt gemaakt. Ik vind het een ontroerend idee dat ik wellicht rechtstreeks íets hebt kunnen bijdragen aan de toekomst van een kind. In hoeveel beroepen heb je die kans?

Peter Heerschop verwoordde het eens zo mooi: ‘Leerkracht zijn is een roeping? Nou, het is ook echt een beroep’. Zo is het, maar het is wel een beroep waar steeds minder mensen, en zeker mannen, voor kiezen. Want we hebben te maken met ‘een imagoprobleem’.

Jezelf verdedigen op een feestje

Ik heb me weleens moeten verdedigen op een feestje, waarbij iemand het bijzonder vond dat ik ervoor koos een HBO opleiding te doen om voor de groep te mogen staan. Andere HBO-opgeleiden verdienen dan ook vaak een stuk meer, dat is waar. Een oud-collega gaf als antwoord op de vraag ‘maar wat verdien je dan in het onderwijs?’ altijd zo’n mooi antwoord: ‘Ik verdien veel meer dan ik nu krijg’.

Lerarenstaking: we verdienen meer

En zo is het wel, we verdienen meer. We verdienen meer salaris voor de mate waarin we liefde hebben voor het vak dat we uitoefenen. Voor de mate waarin we alles van onszelf geven, iedere dag opnieuw. En we verdienen meer tijd om mooie projecten uit te werken, we verdienen ruimte om te investeren in kwaliteiten van kinderen ánders dan alleen de cognitieve, we verdienen wat meer ondersteuning in deze maatschappij die steeds meer van ons eist.

Maar wat we vooral verdienen, is meer waardering voor wat wij iedere dag doen, vóór en mét al die kinderen. En dan wel graag structureel, zodat we in de toekomst weer iets meer aanzien krijgen, de studenten weer massaal voor het onderwijs willen kiezen en we met deze
bevlogen mensen weer een volgende generatie bevlogen mensen kunnen opleiden. Goed onderwijs kunnen blijven bieden, in de breedste zin van het woord. Niet alleen in rekenen en lezen, maar zodat kinderen zichzelf ontwikkelen als mens. Tot jongeren vol zelfvertrouwen, met ambitie en gedreven om alles uit het leven te halen.

De leerkracht? Die doet ertoe! En daarvoor staak ik vandaag.

Ben jij vrij en zoek je nog wat leuke tips voor uitjes tijdens stakingsdag? Lees dan vooral deze blog even: things to do tijdens stakingsdag.

Over Femke

Meer blogs van Femke lezen? Kijk dan even hier!