Het mooie aan kids in de leeftijd zoals ik ze heb (4 en 2), is dat ze, bijna, alles geloven en helemaal opgaan in de verhalen die je ze vertelt. Toen ik vertelde dat we naar het kabouterpad gingen, dachten ze dan ook dat we de kleine wezentjes onder de rood-met-witte paddenstoelen gingen bezoeken. Ondanks dat die gedachte niet helemaal uit bleek te komen, hebben we ontzettend veel plezier gehad tijdens ons avontuur met Wouter de Kabouter die aan het kabouterpad bij de Heikamp in Ruurlo woont.
Op pad naar Gelderland
Ik moet bekennen dat ik geneigd ben mijn ‘korte’ uitjes met de kids vooral te zoeken in Twente. Op de één of andere manier denk ik dat alles in Twente dichtbij is, terwijl de ‘oversteek’ naar Gelderland vanuit Goor in slechts 10 minuten gemaakt is. Hoog tijd dus voor een activiteit bij de buren en dat was meer dan de moeite waard!
Na een mooie rit richting Ruurlo komen we aan bij de Heikamp. Een plek waar ooit alleen een pannenkoekenboerderijtje stond en wat inmiddels is uitgegroeid tot een plek waar je niet alleen kunt eten, maar ook kunt klimmen in het klimbos, dwalen in het doolhof of, zoals wij deden, het kabouterpad beleven.
Wie is er als eerste bij het volgende paaltje? En dan knuffelen maar.
Educatief kabouterpad
We krijgen een boekje en twee rode kaboutermutsen. Oké, Siem en Mees hebben hem opgezet, omdat ik zei dat anders de kabouters niet tevoorschijn zouden komen (ook ik doe bijna alles voor een leuke foto en het is niet echt gelukt), maar daarna belandden ze redelijk snel in mijn rugtas. Het avontuur begint zodra we door het deurtje van de kabouterpoort in een boomstam lopen. De jongens hebben het concept al snel in de gaten, op zoek naar de paaltjes! Bij ieder paaltje lees ik voor uit het boekje dat een gesprek is tussen Wouter de kabouter en Laura.
Ze luisteren allebei vol verwachting en ook Mees is druk met het opvolgen van de opdrachten. We luisteren naar de wind die langs de takken waait, de vogels die fluiten, zingen liedjes en liggen op onze rug naar de wolken te kijken. Siem zet reuzenstappen om een grote eik en telt de jaarringen. Op de reuzenberg staat een picknicktafel met een prachtig uitzicht, een mooi plekje voor wat lekkers en drinken.
Op pad met Wouter Kabouter, het boekje dat je meekrijgt tijdens je wandeling
Missie niet helemaal geslaagd, maar er is een foto met muts
Vele stapjes verder
Het is een heuse wedstrijd wie als eerste het volgende paaltje ontdekt, maar vervolgens heel nieuwsgierig wat er komen gaat in het verhaal. Tijdens de route lopen we ook nog langs het Klimbos (ziet er supergaaf uit, leuk voor oudere kids) en het doolhof. Dat laatste leek me voor nu iets teveel van het goede, dus we hebben stiekem gekeken en zijn weer verder gelopen. Je loopt het pad in ongeveer een uurtje (zonder pauze) en met alle interactie en opdrachtjes vliegen de gelopen meters ongemerkt voorbij. Tegen het einde van de route gaat het verhaal over de slimme vos en moeten we heel zachtjes naar het volgende paaltje sluipen. Dat is het moment dat Mees het toch wel spannend vindt en hij graag getild wil worden. Gelukkig voor mij hoeven we nog maar 2 paaltjes en is het einde in zicht.
Zoveel te zien en te horen, de opdrachten zijn super leuk voor deze leeftijd
Het laatste kabouterhuisje gaat dicht, we hebben de route volbracht!
Een heerlijke afsluiting
Nadat we bij het laatste kabouterhuisje het deurtje dicht hebben gedaan, lopen we het grote terras op voor een welverdiende pannenkoek. En wat wil je dan nog meer dan middenin het bos een speeltuin waar de kinderen zich vermaken voor en na het eten. Aan grote picknicktafels kun je goed zicht houden en voor de kleintjes is de zandbak eromheen groot genoeg. Siem en Mees krijgen allebei een heerlijke kinderpannenkoek gemaakt van eigen graan van de Heikamp en een muntje om naderhand een cadeautje uit te zoeken. Dat laatste is natuurlijk niet geheel onbelangrijk.
Na de wandeling is het tijd voor een heerlijke pannenkoek
Een echte kabouter pannenkoek
Ik was benieuwd hoe het zou gaan met de tweejarige Mees zonder middagslaap en na 1,5 kilometer lopen met die kleine beentjes. Vol energie heeft hij het al die tijd volgehouden met een vrolijk koppie. Hoe fijn! Om half 3 reden we van de parkeerplaats af en toen ik achterom keek naar de achterbank lagen er twee zeer tevreden jongetjes met open mond te slapen! Een betere bevestiging van een geslaagde dag kun je volgens mij niet krijgen en voldaan reden we weer terug richting Twente.
Het liefdespad komt er aan!
Heb je zin in een leuk avontuurlijk uitje in de natuur dat juist ook voor kleinere kinderen prima vol te houden is? Kijk op de site dan voor meer informatie over het kabouterpad of andere activiteiten bij de Heikamp. Wat mij trouwens ook erg leuk lijkt als de kinderen wat ouder zijn, is het nieuwe liefdespad dat wordt ontwikkeld in diezelfde omgeving. Hierbij kun je met een app een route lopen langs verschillende belevenissen en kunnen kinderen op een leuke manier achter het liefdesverhaal van hun ouders komen. Kijk maar eens op www.liefdespad.nl.
