Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, de kraamweek. Op 1 januari kwamen Coco en ik thuis en kwam de fijnste kraamverzorgende van Naviva die ik me kon wensen. Die hele gekke week, waarin ik me niet voor kon stellen dat ik ooit weer zin zou krijgen om ‘normale kleding aan te doen’, mijn haar weer te stylen en make-up op mijn gezicht te smeren. Laat staan dat ik kon denken aan een avondje losgaan (waar ik normaal niet vies van ben) of een weekendje weg zonder kids (heb ik normaal ook geen problemen mee).

Ik zat er heerlijk in, in die bijzondere kraamweek-bubble. Inmiddels ben ik alweer wat meer terug op aarde. Heb ik mijn eerste wijntje gedronken en kaartjes voor een festival gekocht (Zwarte Cross, Yeah eindelijk!). Lees hier hoe die gekke week is verlopen.
 

Naviva kraamzorg

Toen we dit keer weer kraamzorg mochten gaan regelen was voor ons de keuze voor Naviva kraamzorg snel gemaakt. De eerdere ervaringen waren goed. Ik nam me voor dat als er geen klik zou zijn met de kraamverzorgende –wat me écht een ramp lijkt!- dat ik het dan aan zou geven. Er kwam dan vast een vervang(st)er, ondertussen hoopte ik heel hard dat dat niet nodig zou zijn.
 

De voorbereidingen!

Bij de verloskundige kregen we het advies om op tijd de kraamzorg aan te vragen. Wij én op tijd zijn niet de beste combinatei, dus uiteindelijk hebben we het pas rond week 20 geregeld. Op de website van Naviva hebben we de kraamzorg aangevraagd en vervolgens werden we gebeld om de intake te plannen. Bij de eerste zwangerschap kwam er nog iemand van Naviva op soort van ‘inspectie’. Wat overigens geen ‘inspectie’ bleek, het was vooral een kennismaking. Dit keer was de intake telefonisch. We kregen een heel informatiepakket thuisgestuurd, deze kon ter voorbereiding doorgenomen worden. Ik las hem uiteraard van A tot Z (not!).

Het gesprek stelt niet zo heel veel voor, gewoon een leuk gesprekje over je wensen, verwachtingen en er wordt besproken of je nog spullen van de thuiszorg nodig hebt. Denk aan klossen, een rugsteun, dat soort dingen. Ze kunnen dan voor je regelen dat het bij je thuis gebracht wordt. En natuurlijk is er ruimte voor vragen, mocht je die hebben.
 

Geniet van  je kraamweek!

En dan ben je uiteindelijk 40 weken en 9 dagen zwanger en komt je kraamtijd (en de bevalling, help!) ineens ontzettend dichtbij. Je hoort dan vaak -heel vaak- om je heen dat je van je kraamtijd moet genieten.

Ik snapte dat nooit zo goed. Het is toch vooral heel hektisch? Dat is hoe ik het mij herinnerde. Je hormonen schieten alle kanten op. Je vraagt je af hoe je ooit zelf nog weer relaxed onder de douche kunt gaan staan, zonder zwaar geconcentreerd te luisteren of dat nou een huiltje is wat je hoort. Dan nog alle onzekerheid die je erbij krijgt als nieuwe ouders gecombineerd met gebroken nachten en tussendoor ook nog heel veel kraamvisite. Een combinatie waar je toch onmogelijk van kunt genieten?! Zou het ooit goed komen, zou je ooit nog een moment voor jezelf kunt nemen? Met zo’n kleine baby lijkt even op je dooie gemak naar het toilet gaan al never nooit meer mogelijk. Ohja en die tranen toen onze kraamverzorgende mij moederziel alleen achter liet met de 1-week oude baby. Genieten gaan we dus? Let’s give it a try!

Ik nam me voor om ervan te gaan genieten. Hoe? Dat was me nog niet helemaal duidelijk.
 

Welkom lieve Coco & Happy  new year!

Na een bevalling met een flink stel heftige en bovenal pijnlijke weeën, waarbij de ontsluiting niet vorderde is Coco uiteindelijk gehaald met een keizersnede. Zielsgelukkig en blij  waren we met haar in onze armen. Maar helaas konden we als viertal nog niet naar huis. Met een keizersnede blijf je altijd een paar dagen in het ziekenhuis. Dat waren voor Coco en mij de laatste 2 dagen van december. Oudjaarsnacht included bracht ik daardoor door in het ziekenhuis. Niet de leukste plek, maar we waren er in goede handen. Ik kon op een rode knop drukken als ik ergens hulp bij nodig had. Hier hadden ze wél een volle koelkast (zie ook mijn tips onderaan deze blog) en ik kon veel rusten. Best fijn.

Op 1 januari mochten we naar huis. Hooray! De beste start van het nieuwe jaar die we ons konden wensen. Wat waren we blij, eindelijk met z’n allen bij elkaar. Viertal compleet.

Dit keer geen tranen bij het uitrollen uit het ziekenhuis en ook geen stress of de kraamverzorgende er wel op tijd zou zijn. Het zou niet zo erg zijn als ze eventueel iets later was, we wisten immers nu wel een beetje hoe dat werkt zo’n kleine baby.
 

Warm welkom

In de auto van het ziekenhuis naar huis ging de telefoon al. Ze was er al. Wow, deze dame stond ons gewoon al op te wachten bij ons roze versierde huis. Ze stelt zich voor als Riki. Riki haalt de maxi-cosi uit de auto alsof ze het dagelijks doet, ze tilde Coco uit de maxi-cosi en tegelijkertijd is ze lief voor Pippa en maakt ze met ons een praatje. En dat leverde dit prachtige plaatje op waar ik zelf beter niet bij op had kunnen staan, whahaaa!

Deze dame regelt alles ‘gewoon’. Vervolgens zet ze een kopje koffie alsof ze deze machine ook thuis heeft staan en loopt ze door ons huis alsof ze hier al jaren over de vloer komt.

De volgende ochtenden kwam Riki iedere ochtend om half 9 boven. Waar ik nog lag bij te komen van de gebroken nacht. Na een ochtend wist ze al precies hoe ik mijn ontbijtje het liefst had en welke thee ik het liefst dronk, hoe de wasmachine werkt, waar het beddengoed ligt. Ondertussen zorgt ze er ook nog voor dat het goed met Coco gaat en ze voelt feilloos aan wat voor huiltjes Coco heeft. En op de momenten dat Pippa thuis is is ze voor haar ook nog ontzettend lief. En…ze heeft kleurplaten, ook een fijne bijkomstigheid. Als er visite komt weet ze daar ook nog goed voor te zorgen.
 

Van huishouden van Jan Steen naar superstrakke toko

En zo is ons huishouden een week lang een geoliede machine. Het ruikt naar schone was, het is opgeruimd en georganiseerd. En niet geheel onbelangrijk, moeder en dochter(s) maken het uitstekend. Wat een cadeautje!

De dagen vullen zich met me laten verzorgen, kletsen met onze allernieuwste held, de voeding/ontlasting/temperatuur bijhouden, Coco samen in bad doen, Coco samen in de Tummytub doen, Coco een babymassage geven.

 

En de dagen vliegen voorbij. Ik heb ontzettend veel tijd voor Coco, leer veel (Riki geeft super goede tips en heeft ontzettend veel ervaring), heb fijn gezelschap en er komt relatief weinig visite. Waar met Pippa’s geboorte bijna iedere avond de keuken vol stond met lege glazen en flesjes bier was hier iedere avond het aanrecht strak opgeruimd.

Verder hou ik me overdag bezig met het maken van lijstjes voor Maurice, want tja…ik kan zelf de komende tijd even geen kant op. Elk nadeel heeft zo zijn voordeel!

De nachten vullen zich met het wakker maken van Maurice (geloof mij, dat is een serieuze taak). Hij rolt dan uit bed voor het verschonen en uit bed tillen van Coco, dat lukt na de operatie nog niet. Verder zijn ze gevuld met het analyseren van de huiltjes van Coco alsof het een ware studie is. Van Riki kreeg ik een kaart over de Dunstan babytaal en het blijkt dat er ‘logica’ in zit. Ik neem me voor om dit heel snel onder de knie te gaan krijgen.

 

Verder ben ik ’s nachts de Senzy (superhandige kruik) aan het opwarmen, aan het hopen dat ik tijdens het voeden wakker blijf en dat mijn kleine held daarna lekker gaat slapen in haar wiegje. Vaak gaat dit samen met een arm door de spijlen van het wiegje zodat ze op mijn pink kan zuigen. Na een half uur word je dan wakker met een hele zere arm en spierpijn, maar (met een beetje geluk) wel een slapende baby. En al deze nachtelijke activiteiten probeer je dan met je slaperige hoofd bij te houden in het kraamdossier, zodat Riki ‘s ochtends precies weet hoeveel er gedronken/gepoept en geplast is en wat de temperatuur van Coco was.

 

Missie geslaagd!

Het was echt een heerlijke week (tijdens daglicht). Dat bedoelden ze dus met genieten van je kraamweek. Missie gelukt! En net voordat ‘onze’ Riki richting het volgende gezin ging maakten we nog even deze foto. Wat een fijne vrouw om in huis te hebben, wat waren we allemaal ontzettend blij met haar. Held!

 

Tips voor tijdens je kraamweek

Tja en ook ik heb weer wat geleerd, check hier mijn tips voor jou mocht je een kraamweek op de planning hebben!

• Neem alle hulp aan! Zo bracht mijn vader wat maaltijden, een vriendin maakte groentesoep en een supertoffe taart, een andere vriendin reed voor me langs de supermarkt, mijn broer bracht een mega grote pan met zuurkool. Wat was dat fijn.

• Regel je traktaties op tijd. Tja, Pippa moest natuurlijk ook nog trakteren. Ik had me bedacht om mini-stroopwafels in chocolade te dopen en dan met muisjes te versieren. Ik zag een vergelijkbare traktaties op het blog Autumn 10 van Gastblogger Andrea en het leek me niet zo moeilijk. Maar waar je op het kinderdagverblijf voor zo’n 15 personen een trakaties maakt ben je op school voor het dubbele aantal bezig. Niet heel handig in je kraamweek. Stom bedacht van me. Traktatie-makend bedacht ik me dat ik de traktaties óf had moeten bestellen óf ik had het vooraf klaar moeten maken. Want tijdens je verlof heb je daar immers tijd zat voor.

• Zorg dat je kaartje af is en de enveloppen geschreven zijn. Ik schreef al eerder over wat we nog moesten doen vóór de bevalling. Daar hoorde het kaartje ook bij. Nou die stond na de bevalling nog steeds op de to-do-lijst (!). Maurice zou hem zelf maken. De kaart was klaar toen Coco 2 weken oud was. Beter laat dan niet :-).

• Zorg dat je boodschappen in huis hebt. Onze koelkast en vriezer waren op 1 januari toen ik thuis kwam leeg. En dan bedoel ik écht leeg. Er was geen brood, geen fruit er lag niets in de vriezer. En guess what? Alle winkels zaten op 1 januari dicht….echt wat voor ons!

Heb jij nog tips voor in de kraamweek? Ik ben benieuwd!

Dit blog is tot stand gekomen in samenwerking met Naviva kraamzorg.

Over Yvette

Meer blogs van Yvette lezen? Kijk dan even hier!